การแบ่งแยกอำนาจ
Separation of powers
Separation of powers
เผด็จการทหารMilitary dictatorship
Politics of BurmaHistorically, Burma was a monarchy ruled by various dynasties prior to the 19th century. The British colonized Burma in the late 19th century, and it was under the jurisdiction of the British Raj until 1937.
Burma was ruled as a British colony from the 1885 until 1948. While the Bamar heartland was directly administered (first as a part of India and then, from 1937, as British Burma), ethnic regions outside the heartland were allowed some measure of self-rule along the lines of the Princely States of India. This led to split loyalties among the various ethnic groups to outside powers (either to the British or Japanese) as well between the indigenous people in Burma[citation needed]. The dominant ethnic group in Burma are the Bamar, who make up approximately sixty-eight percent of the population. During World War II, many members of the Bamar ethnic group volunteered to fight alongside the Japanese in hopes of overthrowing the occupying British forces[citation needed]. Meanwhile, many other ethnic groups supported the Allied forces in combating the Japanese and Burman forces. This conflict would come to be very significant in the aftermath of World War Two when Burma was granted its independence from Great Britain in 1948. By granting independence to Burma, the British government gave the new ruler, Aung San, control over areas that were not traditionally controlled by the Bamar. This conglomeration of formerly British-owned land created a state that is home to over twenty distinct minority ethnic groups.
From the time of the signing of the Burmese Constitution in 1948, ethnic minorities have been denied Constitutional rights, access to lands that were traditionally controlled by their peoples and participation in the government. The various minority ethnic groups have been consistently oppressed by the dominant Burman majority, but have also suffered at the hands of warlords and regional ethnic alliances. Religion also plays a role in the ethnic conflicts that have taken place. Muslims, Hindus, Christians and Buddhists all live in Burma. These religious differences have led to several incidents that have affected hundreds of thousands of citizens in Burma. In 1991, approximately 250,000 Muslim Rohingyas (an ethnic group from southwestern Burma) were forced from their homes by Burman forces . They crossed the border into Bangladesh, where they were given refugee status and aid from the international community that was not available to them inside Burma.
The current government of Burma is led by Prime Minister (and General) Thein Sein. This current regime has been responsible for the displacement of several hundred thousand citizens, both inside and outside of Burma. The Karen, Karenni, and Mon ethnic groups have been forced to seek asylum in neighboring Thailand, where they are also abused by an unfriendly and unsympathetic government.[citation needed] These groups are perhaps more fortunate than the Wa and Shan ethnic groups who have become Internally Displaced Peoples in their own state since being removed from lands by the military junta in 2000. There are reportedly 600,000 of these Internally Displaced Peoples living in Burma today. Many are trying to escape forced labour in the military or for one of the many state-sponsored drug cartels.[citation needed] This displacement of peoples has led to both human rights violations as well as the exploitation of minority ethnic groups at the hands of the dominant Burman group. The primary actors in these ethnic struggles include but are not limited to the Government of Burma (junta), the Karen National Union and the Mong Tai Army.
การเมืองไทย
รัฐสภาไทย
THE NEW SEPARATION OF POWERS
Arbitrary Government Described and the Government of the Massachusetts Vindicated from that Aspersion (1644)
http://www.bartleby.com/43/9.html
http://www.bartleby.com/43/9.html
Constitutional Coup
ศาลรัฐธรรมนูญ เป็นศาลสูงที่มีอำนาจพิจารณาพิพากษาเกี่ยวกับกฎหมายรัฐธรรมนูญ โดยมีอำนาจหลักในอันที่จะวินิจฉัยว่ากฎหมายใดมีปัญหาเรื่องความชอบด้วยรัฐธรรมนูญหรือไม่ เป็นต้นว่า กฎหมายนั้น ๆ ขัดกับสิทธิและเสรีภาพตามที่รัฐธรรมนูญรับรองไว้หรือไม่ ในหลาย ๆ ประเทศ ไม่จัดตั้งศาลรัฐธรรมนูญเป็นเอกเทศ ทว่า ศาลยุติธรรมตามธรรมดาจะรับคดีเช่นว่าเอง นอกจากนี้ ในหลาย ๆ ประเทศก็ไม่เรียกองค์กรนี้ว่า "ศาลรัฐธรรมนูญ" และบางประเทศก็เรียกศาลยุติธรรมว่าศาลรัฐธรรมนูญ เช่น ศาลสูงสุดแห่งสหรัฐอเมริกาได้ชื่อว่าเป็น "ศาลรัฐธรรมนูญที่เก่าแก่ที่สุดในโลก" เพราะเป็นศาลแรกในโลกที่วินิจฉัยความชอบด้วยรัฐธรรมนูญของกฎหมายต่าง ๆ (คดีระหว่างมาร์บิวรี กับเมดิซัน) แม้ว่าในประเทศสหรัฐอเมริกาจะไม่จัดตั้งศาลรัฐธรรมนูญเป็นการเฉพาะก็ตาม ส่วนประเทศที่สถาปนาศาลรัฐธรรมนูญอย่างเอกเทศเป็นแห่งแรกของโลกนั้น คือ ประเทศออสเตรีย ซึ่งดำเนินการใน ค.ศ. 1920 แม้ว่าจะถูกเลื่อนไปในราว ๆ ค.ศ. 1934 ถึง 1945 ตามรัฐธรรมนูญที่จัดตั้งศาลนั้น อนึ่ง ก่อนหน้านี้ มีเพียงสหรัฐอเมริกาและออสเตรเลียเท่านั้นที่รับเอาทฤษฎีการทบทวนโดยฝ่ายตุลาการมาใช้ในศาลสูงสุดของประเทศตน เศรษฐกิจ เงินทุน ส่งออก กัญชา ยาเสพติด การเมือง ข่าว รัฐบาลมีแผนที่ คณะรัฐมนตรี ประชาธิปไตย ทหาร ศาล สมาร์ตโฟน ซิมเบียน แบล็กเบอร์รีโอเอส แอนดรอยด์ เลดี้ กาก้า ไอโอเอส วินโดวส์โมบาย บาดา เว็บโอเอส มีโก ฮกไกโด ข่าวสด คมชัดลึก เดลินิวส์ ไทยรัฐ ไทยรัฐ ไทยโพสต์ แนวหน้า บางกอกทูเดย์ บ้านเมือง ประชาทรรศน์ พิมพ์ไทย มติชน โลกวันนี้ สยามรัฐ เอ็มทูเอฟ มหาประชาชนฉบับความจริงวันนี้ ดอกเบี้ยธุรกิจรายสัปดาห์ โลกวันนี้ วันสุข ไทยเรดนิวส์ นอร์เธิร์นโพสต์ฉบับแนวร่วมเรด กรุงเทพธุรกิจ เอเอสทีวีผู้จัดการ โพสต์ ทูเดย์ ทันหุ้น ข่าวหุ้น ดอกเบี้ยธุรกิจรายสัปดาห์ กรุงเทพธุรกิจ บิซวีค เนชั่น ผู้จัดการ 360° รายสัปดาห์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น